نمی دونم چن تا بغضُ ، واسه تو ترانه کردم

جای خالی نگاتُ ، روز و شب بهانه کردم 

نمی دونم چن تا پرسه ، رو تنِ کوچه هدر شد

تو خیا لم چن تا رویا ، مثه کابوس در به در شد

 نمی دونم چن تا لبخند ، تو نگاهِ آینه پوسید

لبِ چن تا آه و حسرت ، تنِ  تنهاییمُ بوسید