دو شعر از عبدالوهاب البیاتی(شاعر عراقی)/محبوبه افشاری |
|
یک :
حضاره تنهار |
قلب من الطین |
وعینان بلا قرار |
یجف فی بئریهما النهار |
عاهره خلّفها القطار |
فی لیل أوروبا بلا دثار |
تموت تحت البرد والأمطار |
وددت |
لو صحت بها: |
أیتها العجوز |
یا هتیکه الإزار |
قد فاتک القطار |
|
تمدّن غرب
تمدن سقوط می کند
قلبی از گل
و چشمانی بی قرار
که در عمق این دوچاه
روز خشک می شود
فاحشه ای که قطار اورا به جا گذاشته
نظرات[۲] | دسته: ترجمه | نويسنده: admin | ادامه مطلب...
|