نیگا کن داره تنهایی برامون دَس تکون میده

نیگا کن داره دلتنگی ما رو با دس نشون میده

گمونم آخرین باره که ما همدیگه رو داریم

که طعم بوسه هات میگه من و تو آخر کاریم

فرار از درد ممکن نیست از امشب گریه آزاده

بگیر دستامُ همخونه که غم با عشق همزاده

برو امّا به یادم باش تو رؤیایی ترین بودی

کنارم باش تو رویایی که میره رو به نابودی

دلم می گیره از غصّه دلم می میره تنهایی

بدون تو کدوم خونه بدون تو چه رؤیایی

دوتا عاشق دو تا ویرون و بارون تند می باره

یکی حرفاشُ با گریه یکی بغضش نمی زاره

چه جوری راهُ برگردم چه جوری میری از پیشم

دارم هر لحظه تو قلبم به تو نزدیکتر میشم

به همدیگه دچار امّا به رفتن هر دو ناچاریم

گمونم آخرین باره که ما همدیگه رو داریم