کورش زرفتن
تولّد : ۱۳۵۲ش .
شعر زیر از کتاب ” آوای حفره های سرد ” اوست که چاپ نخست آن در ۱۳۸۹ ش ، از سوی انتشارات قداست ( اردکان ) ، در ۱۲۰۰ نسخه منتشر شده است .
___________________________________
امشب
بر فراز رود
بر بلندای روحانی همه ی امواج
صلیب می کوبم
وتو
با اندام برهنه ی لاغرت
و چشم های در سرمه شب فرورفته ات
بر تختگاه غریزه ام …
نه! نه!
هرگز به معجزه دستانت ایمان نداشته باش
من از سرزمین هزارتوی انکارم
و نفس هایم
تکفیرهای پی در پی
چگونه ؟
از هم آغوشی اندیشه هامان ناامید باش
من و تو
کهکشان های بیمار
دور
به تو گفتم
ستاره هامان بارورچرخش های گیجند
چرا باور نکردی
من
شب ها جنازه ام را
به خاک می سپارم
وصبح
دروغگویان و تکبیرگویان
ازمسیری که هرگز نخواهی شناخت
برخواهم گشت
صبح به خیر کولی هوس!
صبح به خیر
از مشت گره خورده ی من
که گویا نوازشش خواندی
ازقلب به گور نشسته ام
که گویا باغ های گشوده اش خواندی
سال ها
سال ها
درکودکی احساست خواهی ماند
تو را چه بنامم ؟
تو زمینی
ایستاده در تلاقی دو مردار
و روزی
کرم های من محیط تو را تخمین خواهند زد
صبح به خیر کولی هوس !
دوست گفته:
