نام کوچکت

سه حرف ساده

سه حرف بی‌جان

سه حرف پریده‌رنگ

تنها سهم من

از تو .

 

یلدا

هرچند ساده، کوچک و دور

دوستت داشتم

دوستت داشتم و

نمی‌دانستم در قلبت، جایی برایم نیست

صبح فردا راهی می‌شوم

امشب

به ‌اندازه‌ی تمام شب‌هایی که دیگر نیستم

به نام کوچک صدایم بزن . 

با اوّلین باد پاییزی

فراموشم می‌کنی

می‌دانم .

 

آویشن

مقیم شهر باران!

در سینه‌ی شما

پرنده‌ی سفیدی هست

بی‌گفتگو .

  

بر لبه‌های فنا

در این درخت‌زارِ نیمه‌جان

زمستان بیاید

مرگ هم از راه می‌رسد

بیا حرف بزنیم

بخندیم

تا از طنین خنده‌ها شاید

کمی دیرتر پیدا کند راه باغ‌مان را…