باید به هر آنچه هست عادت بکنم

یاغیر خدا کسی عبادت بکنم

از عدل گرسنگی به ما ارث رسید

من می روم از خدا شکایت بکنم

××

وقتی که لباس نور را می پوشی

نگذار اسیرم بکند خاموشی

چیزی که نمی شود کم از تو بانو

یک تکه از این چراغ را بفروشی

×××

این جا همه ی جهان پر از رنگ مرگ

آنجا همه سر به زیر از ترس تگرگ

پیچیده فضای یاس در این خانه

لعنت به مرام این خزان بی برگ

×××

امسال تم روان پریشی دارم

اعصاب خراب پس و پیشی دارم

از بخیه گذشته زخم روحم عمقیست

با واژه ی عشق قوم و خویشی دارم