در دوردست

رگ های آبستن از غرور

تندیس بوسه ها و لبخند ها

تا خاک سرخ …

پهلو شکافتن درخت

در تلاطم ابر

آنجا که رود

با جامه کبود،

به آسمان می رسد…

=========================================

دید گاه منصور خورشیدی:

موسیقی شعر در سطر های پایانی با ریتم تند تحولی در زبان شاعر ایجاد کرده است .حضور رود با جامه ی کبود بهره وری از صامت ها و مصوت ها ، حرکت و سرعت تخیل در توالی تصویر ها کارکرد هجا ، واژه و جای آن در مصراع ، عمده ترین وجه شکل گیری شعر محسوب می شود که رابطه ی شاعر را با مخاطب حفظ می کند .
حاصل جمع همه ی عوامل فوق ترسیم ساختار و فرم شعر است که به صورت ساده یا نمادین موجب می شود تا به ساحت معنایی این اثر راه پیدا کنیم .

و این آن دیگر در ساحت شعر است .