| «اسکیزوکلمات » |
|
مجموعه شعر « اسکیزوکلمات»، سروده ی شهرام پارسا مطلق، توسّط انتشارات فرهنگ عامه چاپ و منتشر شده است .عشق، تنهایی، انسان ، طبیعت و نوستالژی در شعرهای این مجموعه از بسامد بالایی برخوردارند. شاعر در این مجموعه موفق شده است میان مضمون و فرم تعادلی نسبی ایجاد کند و با تکنیک خاص خود شعرهای زیبایی را رقم زده است. چند شعر از این مجموعه را می خوانیم:
یک ـ
مست می شود هوا
وقتی از ریه های تو بر می گردد
نفس که می کشی
درختان تلو تلو می خورند
دو ـ
راهی به درازای عمر آمده بود
جانم
تا به لبت رسید
سه ـ
چقدر باید بکشد؟
آدمی
منت نفس هایش را
برای نمردن
چهار ـ
بباف!
خیال هایت سرما می خورند
اگر کلاهی
بر سر این زمستان نگذاری
پنج ـ
وصل بیهوده ای ست
ایستادن غمگین پلی تنها
برفراز رودخانه ای خشک
شش ـ
تیر در قلب تابستان نشسته است
مهر در دل پاییز
هفت ـ
پشتم
به نفس های تو گرم بود
مثل پشت آدم برفی
به زمستان!
هشت ـ
درونم
چاهی فرو ریخت
کبوتران
به اعماق
پرواز
کردند
|
|
|
